ابراهیم صنوبر پدر صلح ایران: رعايت اعتدال و عدالت از مطلوبات فرهنگ انتظار است.

بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيم

 اَلحَمدُلِلّهِ رَبِّ العالَمين، ثُمَّ الصَّلوةُ وَ السَّلامُ عَلي سَيِّدِنا و نَبِيِّنا أَبِي القاسِمِ مُحَمَّد و عَلي أَهلِ بَيتِهِ الطَّيِّبينَ الطّاهِرين سِيَّما بَقِيَّةِ اللّهِ فِي الأَرَضين و لَعنَةُ‏اللّهِ عَلي أَعدآئِهِم أَجمَعين مِنَ الـآنَ إِلي قِيامِ يَومِ الدّين.

وعده ظهور منجي و مصلح براي نجات و هدايت بشريت در تمامي اديان بشارت داده شده است و در شريعت مقدس اسلام نيز كه كاملترين آنهاست ركني اساسي در اعتقادات و باورهاي مسلمانان را به خود اختصاص داده است و از آنجا كه هر كدام از احكام اسلام آداب و شرايط خاص خود را مي طلبد ظهور منجي عالم بشريت و انتظار براي او نيز فرهنگ و آداب خود را دارد. انتظار بدين معني نيست كه گوشه اي را اختيار كرد و فقط به اميد روزي بود كه وعده خدا تحقق يابد و مشمول رحمت و عنايت الهي گرديم. انتظار فرج يك حركت رو به بالاست يك تعالي، پويايي و بالندگي است. ذهنيت، احساس و عمل هر سه در رسيدن به جامعه اي ايده آل و آرماني كه در اديان الهي به آن وعده داده شده است، در حال تكاپو و تكامل اند. انتظار فرج همان رويه اي است كه ادراك و حركت در جهت آن، آرامش واقعي را به همراه مي آورد و دغدغه ها و تشويش ها و سردرگمي ها و دودلي ها كه از موانع آرامش و صلح هستند را بي اثر مي كند. اين شك و ترديدها هستند كه تزلزل در عملكرد را موجب مي شوند و عدم ثبات رويه و تلاش ها و دست اندازي هاي بيهوده، التهاب ها و آشفتگي هاي دروني و تنش هاي مختلف را در زندگي وارد مي كنند و صلح و آرامش واقعي را به محاق مي كشند.

در انتظار قائم بودن از اركان قبولي اعمال بندگان است. عمل به شرايطي كه از ملزومات انتظار فرج است خود بزرگترين و بهترين راه پيش روي انسان جهت رسيدن به صلح و آرامشي است كه بشر براي تحصيل آن تلاش مي كند و به دنبال آن مي گردد. اين انتظار و نتايج آن چه از ديدگاه جامعه اي ايده آل، چه از بعد حقوق بشر و چه از نقطه نظر صلح مطلوب ترين و مقبول ترين دستاوردها را به همراه دارد. انتظار فرج به ما مي آموزد كه در بخشش و گذشت قدم نخست را برداريم. بعضي اوقات عفو و صفح و همين گذشت است كه آرامش را به سادگي وارد زندگي مي نمايد. انتظار قائم به ما صبر و پايداري و استقامت را سفارش مي كند چراكه موفقيت همواره مرحله اي بعد از صبر و پايداري است. از شاخص هاي اين فرهنگ مي توان به داشتن اراده اي راسخ و قلبي رئوف اشاره كرد. فرهنگ انتظار كساني را كه زمينه پذيرش حق را دارند به تفكر واداشته و اين چنين از سبات عقل جلوگيري مي كند و اميد و صداقت را در وجود ما زنده نگه مي دارد. احساس الفت و اخوت را القا مي كند. اين فرهنگ به ما متذكر مي شود كه قسمت بزرگي از احساس لذت، شادي و آرامش در انجام دادن است و نه در داشتن.

رعايت اعتدال و عدالت از مطلوبات فرهنگ انتظار است و از آنجا كه عدالت يعني قرار گرفتن هر چيز در جاي خودش بنابراين امنيت واقعي در جامعه شكل مي گيرد و اين چنين بسترهاي لازم جهت صلح پايدارفراهم مي گردد.

با التزام به فرهنگ انتظار ضمن استصواب و صلاح انديشي، تصرفات بديع و بدعت هاي متصرفانه در حوزه صلح كه مبدأ و مبدع آن عقايد نسنجيده، بي پايه، جاهلانه و مضر است و مدل ها و الگوهاي تحميلي در زمينه صلح بين الملل توسط عاملين شر و فساد كه شرايط پيچيده تري را ايجاد مي كنند، خنثي و ملغي مي گردد.

علي اي حال اگر آداب و مباني انتظار به درستي در سطوح مختلف زندگي جلوه عملي به خود بگيرند و دستورات و احكام آن هر كدام در جاي خود به كار برده شود در اصل مقدمات يك صلح پايدار و جامعه اي ايده آل فراهم مي شود.

به اميد روزي كه شاهد صلحي پايدار باشيم كه شاخه در آسمان ها و ريشه در اعماق گسترانده باشد.

اللهم وفقنا لما تحب وترضی

ابراهیم صنوبر

پدر صلح ایران

و مدیرعامل موسسه بين المللي سفيران صلح